Günümüz aydınlık olsun,olsun ve gülümseyelim diye bu tatlı tavşancıkla
sabaha başlamak istedim...aslında bizim sabahımız Nihan'ımın sayesinde çok erken başladı,iyi ki de öyle olmuş,zira bugün demokrasi günü değil mi? yollar kalabalık olmadan vazifemizi yaptık biz:)
Bu çok gülümseyen şirin tavşanıma her baktığımda içime güneş doğuyor...ne güzel gülmüş ama değil mi?
Kendi projem olmasa da alıntı olsa da,insanın elinden birşeylerin gelmesi paha biçilemez...
Teyzemin hastalığı sırasında başlamıştım bu tavşancığa sonunun bu kadar kötü olacağını hiç bilmeden,ve evet hayatta ölüm de var...insan bu gerçeği yaşadığı zaman unutuyor,belki iyi ki de unutuyoruz,unutmak olmasaydı,yaşamak ve hayal kurmak imkansız olurdu öyle değil mi?
Sizlerde benim gibi renklerin bağımlısı mısınız yoksa?
Benim dönüm noktam resim oldu...evet kendi çapımda pastel boyaların dünyasına da daldım ben...
Ruh eşimi bir resim kursunda buldum...bunu söyleyince zaten renk bağımlısı olduğuma inanmamak imkansız...şimdi de iplerin sevimli diyarındayım,benim işim,benim terapim oldular...evet renkler iyileştirir...siz de gittiğiniz heryerden hatıralık magnetler toplayanlardan mısınız? biz karı koca öyleyiz biraz ancak ve ancak son 2 yıldır ben yünler,ipler de toplar oldum :)bağımlılık çok tehlikeli bir kelime ama sizde "renklerin" bağımlısı olun :) hayatı sevdirir...
Sevgi ve örgüyle
Bahar Akboğa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder